Sri Lanka i transport: Autobus, pociąg, tuk-tuk czy taksówka?
W każdym kraju, bez wyjątku przed podróżowaniem na własną rękę trzeba się dobrze przygotować i mieć choćby minimalną wiedzę na temat poruszania się po kraju. Poza ustaleniem trasy podróży i zwiedzania warto wiedzieć, jaki środek transportu najlepiej wybrać, aby poruszać się z miejsca A do B. Podzielę się z Wami moimi spostrzeżeniami w temacie transportu na Sri Lance. Jak najlepiej i najszybciej poruszać się na Sri Lance na własną rękę? Autobus, pociąg, tuk-tuk, taksówka? Sri Lanka i transport w rzeczywistości.
 |
| Publiczny autobus (czerwony) na ulicach Sri Lanki |
Jeśli dopiero planujesz podróż na Cejlon i szukasz pomysłu na plan zwiedzania, to zajrzyj tutaj: Sri Lanka: Plan podróży i zwiedzania w 16 dni
Jeśli interesują Cię wszelkie informacje praktyczne na temat pobytu na Sri Lance, przeczytaj ten wpis: Sri Lanka: informacje praktyczne, wiza, szczepienia, wymiana waluty, ceny [PRZEWODNIK]
A jeśli już jesteście w trakcie planowania swojej trasy i szukacie zniżki na nocleg, to mam dla Was zniżkę na nocleg w postaci 50 złotych. Wystarczy, że klikniecie w ten LINK, a i ja zyskam coś na kolejne podróże :)
A teraz czas na szybką jazdę po Sri Lance czyli jak najlepiej, najszybciej, najtaniej poruszać się na własną rękę po wyspie? Poniżej odpowiedzi. Subiektywnie.
 |
| Droga z Galle do Colombo, Sri Lanka |
#1 - AUTOBUSY
Mój ulubiony środek lokomocji na wyspie Cejlon. Wesołe, zabawne, głośne! Kierowcy autobusów na Sri Lance jeżdżą jak szaleńcy, musicie być na to przygotowani. Wyprzedzanie na trzeciego, na czołówkę to coś normalnego. Brawura jest jednak połączona z doświadczeniem, bo nigdy nie mieliśmy żadnej kryzysowej sytuacji, choć fani jazdy przepisowej mogą poczuć się zagrożeni, to na pewno.
Na większości tras będziecie mogli posłuchać lokalnej lankijskiej muzykę, trochę podobnej w odbiorze do tej z filmów bollywoodzkich. Po drugiej godzinie można będzie mieć jej dość:) Niektóre autobusy oferują też wrażenia video - wyświetlają teledyski ów hitów muzycznych. Niezapomniane wrażenie! Na przodzie każdego autobusu jest wyznaczone miejsce specjalnie dla mnicha. Jeśli takowy pojawi się w drzwiach pojazdu, będziecie musieli ustąpić mu miejsca.
W autobusach pracują dwie osoby: kierowca i tzw. naganiacz. Kierowca skupia się tylko na jeździe, naganiacz jest z kolei odpowiedzialny za nawoływanie ludzi na przystankach oraz sprzedaż biletów na autobusowym pokładzie.
Każdy poznany "naganiacz-bileter" był bardzo miło nastawiony do nas, szukali nam miejsc na plecaki, a nawet wraz z lokalsami zastanawiali się, gdzie nas umieścić, na jakim siedzeniu mamy przysiąść. Zdarzało się, że wręcz wymuszali na lokalnych ustąpienie mi miejsca... Co było z jednej strony zabawne, a z drugiej objawem totalnego braku równouprawnienia pomiędzy Lankijczykami a "białymi turystami". Nie ukrywam, że na dłuższych dystansach korzystałam z ich dobroci, bo stanie między siedzeniami (co też jest normalne, bo autobusy są przepełnione!) nie należy zawsze do najprzyjemniejszych, gdy kierowca jedzie jak wariat, wyprzedza i skręca jak Kubica w bolidzie.
To prawda, że jest kilka rodzajów autobusów: niebieskie, różowe, czerwone. Podczas naszej wyprawy tylko raz trafiliśmy na klimatyzowany pojazd - z Dambulla do Kandy (235 LKR = ok. 5 zł). Był on droższy niż te państwowe, owszem nieco wygodniejszy, ale z kolei policzono nam dodatkowo opłatę za przewożenie plecaków - tak jakby zajmowały one jedno miejsce. Osobiście byłam i jestem fanem nieklimatyzowanych państwowych autobusów. Trasy, które pokonywaliśmy liczyły maksymalnie 2-3 godziny, dlatego naprawdę da się wytrzymać, szczególnie jeśli siedzi się przy okienku a lankijski wiatr targa Waszymi włosami.
Nie musicie znać dokładnego rozkładu jazdy. Mam wrażenie, że tam z każdego miasta autobus odjeżdża średnio co 30-60 minut. Zawsze. Nigdy nie mieliśmy z tym problemu. Autobus zawsze się znajdował :) Po wejściu do autobusu nie przejmujcie się kupnem biletu, spokojnie wyruszcie na poszukiwanie wolnego miejsca siedzącego. Naganiacz sam do Was podejdzie w trakcie trasy i przejazdu, czasem nawet po kilkunastu minutach.
Autobusy są OKRUTNIE TANIE i grzechem jest z nich nie korzystać.
Przykładowe ceny biletów na trasach:
 |
| Autobus państwowy - nie ma on angielskich nazw miejscowości na froncie, Sri Lanka |
Na większości tras będziecie mogli posłuchać lokalnej lankijskiej muzykę, trochę podobnej w odbiorze do tej z filmów bollywoodzkich. Po drugiej godzinie można będzie mieć jej dość:) Niektóre autobusy oferują też wrażenia video - wyświetlają teledyski ów hitów muzycznych. Niezapomniane wrażenie! Na przodzie każdego autobusu jest wyznaczone miejsce specjalnie dla mnicha. Jeśli takowy pojawi się w drzwiach pojazdu, będziecie musieli ustąpić mu miejsca.
W autobusach pracują dwie osoby: kierowca i tzw. naganiacz. Kierowca skupia się tylko na jeździe, naganiacz jest z kolei odpowiedzialny za nawoływanie ludzi na przystankach oraz sprzedaż biletów na autobusowym pokładzie.
Każdy poznany "naganiacz-bileter" był bardzo miło nastawiony do nas, szukali nam miejsc na plecaki, a nawet wraz z lokalsami zastanawiali się, gdzie nas umieścić, na jakim siedzeniu mamy przysiąść. Zdarzało się, że wręcz wymuszali na lokalnych ustąpienie mi miejsca... Co było z jednej strony zabawne, a z drugiej objawem totalnego braku równouprawnienia pomiędzy Lankijczykami a "białymi turystami". Nie ukrywam, że na dłuższych dystansach korzystałam z ich dobroci, bo stanie między siedzeniami (co też jest normalne, bo autobusy są przepełnione!) nie należy zawsze do najprzyjemniejszych, gdy kierowca jedzie jak wariat, wyprzedza i skręca jak Kubica w bolidzie.
 |
| Autobusy na Sri Lance są kolorowe i często niebanalnie oklejone, Colombo, Sri Lanka |
To prawda, że jest kilka rodzajów autobusów: niebieskie, różowe, czerwone. Podczas naszej wyprawy tylko raz trafiliśmy na klimatyzowany pojazd - z Dambulla do Kandy (235 LKR = ok. 5 zł). Był on droższy niż te państwowe, owszem nieco wygodniejszy, ale z kolei policzono nam dodatkowo opłatę za przewożenie plecaków - tak jakby zajmowały one jedno miejsce. Osobiście byłam i jestem fanem nieklimatyzowanych państwowych autobusów. Trasy, które pokonywaliśmy liczyły maksymalnie 2-3 godziny, dlatego naprawdę da się wytrzymać, szczególnie jeśli siedzi się przy okienku a lankijski wiatr targa Waszymi włosami.
Nie musicie znać dokładnego rozkładu jazdy. Mam wrażenie, że tam z każdego miasta autobus odjeżdża średnio co 30-60 minut. Zawsze. Nigdy nie mieliśmy z tym problemu. Autobus zawsze się znajdował :) Po wejściu do autobusu nie przejmujcie się kupnem biletu, spokojnie wyruszcie na poszukiwanie wolnego miejsca siedzącego. Naganiacz sam do Was podejdzie w trakcie trasy i przejazdu, czasem nawet po kilkunastu minutach.
Autobusy są OKRUTNIE TANIE i grzechem jest z nich nie korzystać.
Przykładowe ceny biletów na trasach:
- Dambulla - Sigiriya - 128 LKR (~2,70 zł)
- Ella - Tangalla - 230 LKR (~4,80 zł)
- Tangalla - Unawatuna - 123 LKR (~2,60 zł)
- Unawatuna - Galle - 50 LKR (~1,05 zł)
- Galle - Colombo - 178 LKR (~3,73 zł)
Zdarzyło mi się czytać historie polskich turystów, którzy narzekali na to, że kierowcy autobusów wykorzystywali ich niewiedzę dotyczącą biletów - sprzedawali im je drożej, ale ja nie spotkałam się z takim zachowaniem i zjawiskiem. Każdy był do bólu uprzejmy, uśmiechnięty - pasażerowie, naganiacze, kierowcy. Widać było, że cieszą się z widoku turysty, który odkrywa i zwiedza ich kraj. Zero problemów! W autobusie poczujecie lokalny charakter Sri Lanki i naprawdę będziecie żałować, jeśli tego nie posmakujecie.
#2 - POCIĄGI
Nie będę obiektywna, bo z defaultu jakoś mniej lubię pociągi, ale nasłuchaliśmy się też wielu historii o pociągach od naszych znajomych, którzy pokonywali nimi dłuższe trasy (np. z Matery do Colombo) i nie byli zachwyceni - tłok, ukrop, brak miejsc siedzących.
Jedyną kolejową trasę jaką pokonaliśmy na Sri Lance była ta wzdłuż pól herbaty prowadząca z miejscowości Kandy w stronę Haputale, Nuwara Eliya, Ella, Badulla. Więcej o tej trasie, szczegóły, ceny za bilet pociągiem, jak usiąść, gdzie usiąść, jak kupić bilet znajdziecie w tym wpisie: Pociągiem przez zielone pola herbaty z Kandy do Ella na Sri Lance - co musisz wiedzieć?
Bilet na kultową trasę (około 5-6 godzin jazdy pociągiem) z Kandy do Ella kosztował nas na 1 osobę 340 LKR, co w przeliczeniu daje nam jakieś 7 złotych. A ileż przyjemności i satysfakcji!
Linie kolejowe na Sri Lance w większości były budowane rękami Brytyjczyków. A cel ich stworzenia był głównie oparty na handlu - jak szybko i sprawnie wywieźć herbatę, dostarczyć ją do punktów przerzutowych i portowych. W związku z tym trasy kolejowe nie zostały dostosowane w pełni do transportu ludzi, omijając część miast, przez co nie są one perfekcyjne i doskonałe pod kątem podróżowania z punktu do A do punktu B. Nie obejmują części kierunków, po prostu. Pociągi - można się nimi przemieszczać, ale na pewno nie dają takiej swobody jak autobusy. Wszystko zależy od tego, skąd i w jakim kierunku się przemieszczacie.
Więcej o połączeniach, rozkładach jazdy poczytacie tutaj: KLIK
Warto jedynie wiedzieć, że miejscowi płacą do 60 LKR (60 LKR = 1,30 zł) za 1 kilometr trasy. My umownie przyjęliśmy szacunkowy i średni koszt - około 80-100 LKR (to taka standardowa powiedzmy cena dla turystów - około 2 zł) i zawsze do takiej kwoty za kilometr staraliśmy się targować. Na Sri Lance mała ilość tuk-tuków posiada taksometr, szczerze mówiąc nigdy z niego nie korzystaliśmy. Opcja ze smartfonem zawsze działa, bo zarówno wy jak i kierowca widzicie, jak daleko podróżujecie. Nie ma mowy o oszukaniu! Karty odkryte:)
Nie spotkała nas żadna przykra historia poza jednym beach boysem w Tangalla, który wiózł nas późnym wieczorem jakieś 8 km w stronę Rekawy, gdzie nocowaliśmy. Ponieważ droga była nieoświetlona, lekko wiejska, gość w pewnym momencie wkurzył się i powiedział: "You said the beach, so you have the beach here. Get out!". Na szczęście nerwy go wzięły w niedalekiej odległości od naszego noclegu, więc spokojnie przespacerowaliśmy, a tak poza tym młodym typkiem z plaży, każda przejażdżka była fantastyczna. Zdarzali się kierowcy, którzy chcieli porobić sobie z nami selfie, często pytali o papieroski (to towar luksusowy na Sri Lance), zagadywali nas, skąd jesteśmy itp.
Przykładowe ceny przejazdów tuk-tukami:
Jeśli chcecie pouczyć się asertywności i poczytać o sztuce targowania się w Azji, to zapraszam tutaj: "Very good price my friend" czyli jak się targować w Azji?
 |
| Nine Arch Bridge i przejeżdżający nim pociąg, niedaleko Ella, Sri Lanka |
Jedyną kolejową trasę jaką pokonaliśmy na Sri Lance była ta wzdłuż pól herbaty prowadząca z miejscowości Kandy w stronę Haputale, Nuwara Eliya, Ella, Badulla. Więcej o tej trasie, szczegóły, ceny za bilet pociągiem, jak usiąść, gdzie usiąść, jak kupić bilet znajdziecie w tym wpisie: Pociągiem przez zielone pola herbaty z Kandy do Ella na Sri Lance - co musisz wiedzieć?
 |
| Najbardziej ekskluzywna miejscówka w lankijskim pociągu? W drzwiach! |
Bilet na kultową trasę (około 5-6 godzin jazdy pociągiem) z Kandy do Ella kosztował nas na 1 osobę 340 LKR, co w przeliczeniu daje nam jakieś 7 złotych. A ileż przyjemności i satysfakcji!
Linie kolejowe na Sri Lance w większości były budowane rękami Brytyjczyków. A cel ich stworzenia był głównie oparty na handlu - jak szybko i sprawnie wywieźć herbatę, dostarczyć ją do punktów przerzutowych i portowych. W związku z tym trasy kolejowe nie zostały dostosowane w pełni do transportu ludzi, omijając część miast, przez co nie są one perfekcyjne i doskonałe pod kątem podróżowania z punktu do A do punktu B. Nie obejmują części kierunków, po prostu. Pociągi - można się nimi przemieszczać, ale na pewno nie dają takiej swobody jak autobusy. Wszystko zależy od tego, skąd i w jakim kierunku się przemieszczacie.
Więcej o połączeniach, rozkładach jazdy poczytacie tutaj: KLIK
#3 - TUK-TUKI
"Very good price, my friend" - wiadomo. Cały pobyt na Sri Lance zastanawialiśmy się, jak ciekawsze i narażone na więcej przygód musiało być podróżowanie w epoce bezsmartfonowej, w której tak naprawdę poza papierową mapą nie posiadało się żadnych wskazówek co do przejazdów i tras. W obecnych czasach podchodzicie do kierowcy tuk-tuka ze swoim telefonem, wskazujecie mu adres docelowy, widzicie ilość kilometrów, przekazujecie kierowcy i umawiacie się na konkretną cenę. Gotowe! |
| Klasyczny tuk-tuk w wersji czarnej, na elegancko, Sri Lanka |
Warto jedynie wiedzieć, że miejscowi płacą do 60 LKR (60 LKR = 1,30 zł) za 1 kilometr trasy. My umownie przyjęliśmy szacunkowy i średni koszt - około 80-100 LKR (to taka standardowa powiedzmy cena dla turystów - około 2 zł) i zawsze do takiej kwoty za kilometr staraliśmy się targować. Na Sri Lance mała ilość tuk-tuków posiada taksometr, szczerze mówiąc nigdy z niego nie korzystaliśmy. Opcja ze smartfonem zawsze działa, bo zarówno wy jak i kierowca widzicie, jak daleko podróżujecie. Nie ma mowy o oszukaniu! Karty odkryte:)
Nie spotkała nas żadna przykra historia poza jednym beach boysem w Tangalla, który wiózł nas późnym wieczorem jakieś 8 km w stronę Rekawy, gdzie nocowaliśmy. Ponieważ droga była nieoświetlona, lekko wiejska, gość w pewnym momencie wkurzył się i powiedział: "You said the beach, so you have the beach here. Get out!". Na szczęście nerwy go wzięły w niedalekiej odległości od naszego noclegu, więc spokojnie przespacerowaliśmy, a tak poza tym młodym typkiem z plaży, każda przejażdżka była fantastyczna. Zdarzali się kierowcy, którzy chcieli porobić sobie z nami selfie, często pytali o papieroski (to towar luksusowy na Sri Lance), zagadywali nas, skąd jesteśmy itp.
 |
| Tuk-tuk to podstawowa forma transportu w każdym miasteczku, mieście - dotrze się nimi wszędzie!, Sri Lanka |
Przykładowe ceny przejazdów tuk-tukami:
- Sigiriya - Inamaluwa - 550 LKR (~11,50 zł)
- Unawatuna - Dalawella Beach - 350 LKR (~7,40 zł)
- Unawatuna - Galle - 600 LKR (~12,60 zł)
- Colombo - Negombo - 1800 LKR (~37,80 zł - nasz najdroższy przejazd tuk-tukiem na pożegnanie ze Sri Lanką - potem żałowaliśmy, bo jechaliśmy jakieś 1,5 godziny w smogu i korkach:))
Jeśli chcecie pouczyć się asertywności i poczytać o sztuce targowania się w Azji, to zapraszam tutaj: "Very good price my friend" czyli jak się targować w Azji?
#4 - TAKSÓWKI / UBER
Podjęliśmy próbę skorzystania z aplikacji Uber po wydostaniu się z lotniska w Colombo po przylocie. Udało nam się nawet zamówić kierowcę w dobrej cenie, jednak po chwili zaczął on do nas wydzwaniać i mówić, że cena będzie wyższa, że nie może nas znaleźć i że w sumie to on chce gotówkę. Tłumaczyłam, że jaką gotówkę, skoro kwota za przejazd pobierana jest z karty kredytowej. Zaniechaliśmy dyskusji i odwołaliśmy kurs.
Taksówki na Sri Lance istnieją tylko w dużych miastach i raczej mało kto z nich korzysta. Tuk-tuk jest formą lokalnej taksówki i to one cieszą się największą popularnością zarówno wśród lokalsów jak i napływowych turystów. Znajdziecie je niemal wszędzie, więc nie ma co silić się na przejazdy taksówkarskie.
Taksówki na Sri Lance istnieją tylko w dużych miastach i raczej mało kto z nich korzysta. Tuk-tuk jest formą lokalnej taksówki i to one cieszą się największą popularnością zarówno wśród lokalsów jak i napływowych turystów. Znajdziecie je niemal wszędzie, więc nie ma co silić się na przejazdy taksówkarskie.
